Używamy cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia usług, reklamy, statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.

Czym jest Deklaracja Właściwości Użytkowych

30.01.2019

Deklaracja Właściwości Użytkowych wydawana jest dla wszystkich produktów, które przeszły badania na zgodność z normą lub mają krajową albo europejską ocenę techniczną.

 

Obowiązek wydania Deklaracji Właściwości Użytkowych (DWU) wszedł w życie wraz z unijnym Rozporządzeniem Nr 305/2011 nazywanym inaczej CPR (z języka ang. Construction Products Regulation). Określa on, w jaki sposób powinny być wprowadzane do obrotu produkty wytwarzane, dystrybuowane oraz sprzedawane na terenie państw członkowskich UE. Jednym z etapów tego procesu jest potwierdzenie właściwości użytkowych produktów – każdy z wyrobów musi zostać poddany specjalistycznym badaniom, za których przeprowadzenie odpowiedzialne są akredytowane, notyfikowane jednostki. Jedną z krajowych instytucji, upoważnionych do wykonania tego rodzaju testów, jest Instytut Techniki Budowlanej. Badania te przeprowadza się według metodologii opisanej w normie – krajowej lub europejskiej (inaczej zharmonizowanej hEN). Normy te nie definiują, czym jest dany wyrób budowlany, określają jedynie metodologią badania jego cech w odniesieniu do zasadniczych charakterystyk. Uwzględniają także wytyczne pozwalające producentom na sprawne wdrożenie systemu oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych.

 

Fot. CDA Polska

 

Nadrzędność przepisów europejskich

Jeżeli dla danego wyrobu budowlanego opracowano i przyjęto normę hEN, musi on zostać przebadany według opisanych w niej wytycznych. Gdy przejdzie pozytywnie tę weryfikację, zostanie oznaczony symbolem CE. Jeśli takiej normy nie ma, producent może wystąpić o wydanie dla produktu europejskiej oceny technicznej (EOT), która opracowywana jest na podstawie Europejskich Dokumentów Oceny (EAD).

Powyższy sposób dopuszczenia wyrobu budowlanego do obrotu to droga europejska, która kończy się oznakowaniem wyrobu znakiem CE. Natomiast ścieżka krajowa, której  przebieg jest analogiczny, kończy się uzyskaniem dla wyrobu znaku budowlanego B.

– Zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym m.in. wspomnianym Rozporządzeniem CPR oraz Ustawą z dnia 16 kwietnia 2000 r. o wyrobach budowlanych, produkt nieobjęty normą zharmonizowaną, dla którego nie wydano Europejskiej Oceny Technicznej, może być wprowadzony do obrotu tylko wtedy, gdy został oznaczony znakiem budowlanym B – wyjaśnia Joanna Kamuda, pełnomocnik Zarządu CDA Polska ds. Zakładowej Kontroli Produkcji. – Jest on przyznawany tym produktom, których parametry zostały zweryfikowane zgodnie z metodologią oraz wytycznymi opisanymi w Polskiej Normie (PN). Jeśli jej nie opracowano, to podobnie jak w przypadku normy hEN, producent musi wystąpić o wydanie dla niego krajowej oceny technicznej (KOT), czyli udokumentowanej, pozytywnej oceny właściwości użytkowych zasadniczych charakterystyk wyrobu budowlanego. Krajowa Ocena Techniczna wydawana jest dla tych produktów, które nie są objęte zakresem Polskiej Normy, w których przypadku metodologia badań opisana w PN nie jest właściwa w odniesieniu do przynajmniej jednej z ich zasadniczych cech, lub nie określa metody oceny którejkolwiek z nich.

Należy jednak pamiętać, że funkcjonowanie normy europejskiej lub krajowej, czy też uzyskanie oceny technicznej nie zwalnia z obowiązku przeprowadzenia badań danego wyrobu budowlanego – zarówno wstępnych, jak i okresowych.

www.piib.org.pl

www.kreatorbudownictwaroku.pl

www.izbudujemy.pl

Kanał na YouTube

Profil na Google+