Używamy cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia usług, reklamy, statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.

Akustyka domów jednorodzinnych o zabudowie szeregowej

22.01.2019

O odpowiednie odizolowanie akustyczne przyległych części domu powstającego w zabudowie szeregowej najlepiej zadbać już na etapie projektowania.

 

STRESZCZENIE

Artykuł przedstawia sposoby eliminowania nadmiernego hałasu wewnętrznego (pochodzącego od dźwięków powietrznych i uderzeniowych) i zewnętrznego w domach realizowanych w zabudowie szeregowej.

 

ABSTRACT

The article presents ways to eliminate excessive internal noise (both airborne and impact sounds), as well as external noise in terraced houses.

 

Wybór zabudowy bliźniaczej i szeregowej oznacza sporo korzyści dla inwestora. Są to m.in. relatywnie niższy koszt zabudowy w porównaniu z budową domu wolno stojącego oraz dostęp do zieleni i własnego ogródka mimo poniesionych sporo niższych nakładów na działkę.

Jednocześnie zabudowa szeregowa charakteryzuje się zwiększonym dyskomfortem wywołanym hałasem - szczególnie tym wewnętrznym, mającym swoje źródło w sąsiednich domach i segmentach. W pomieszczeniach przebywania dziennego oraz sypialnych słyszalne jest zwykłe użytkowanie łazienki przez sąsiada, szczególnie wieczorami, gdy tzw. tło akustyczne jest niższe. Tu zaczyna się problem.

O odpowiednie odizolowanie akustyczne przyległych części domu najlepiej zadbać już na etapie projektowania domu, a następnie należy konsekwentnie trzymać się dobrych założeń w fazie wykonawstwa. Wprowadzenie poprawek po zamieszkaniu lokatorów jest już trudniejszym zadaniem.

 

Hałas wewnętrzny - dźwięki powietrzne

Większość segmentów w części mieszkalnej łączy pojedyncza ściana konstruowana np. z bloczków silikatowych, cegły ceramicznej, betonu komórkowego czy pustaków ceramicznych. Według przepisów (znowelizowanej w 2015 r. normy PN-B-02151-3 Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem w budynkach. Wymagania dotyczące izolacyjności akustycznej przegród w budynkach i elementów budowlanych) ściana oddzielająca mieszkania powinna mieć izolacyjność akustyczną od dźwięków powietrznych, określoną wskaźnikiem oceny przybliżonej izolacyjności właściwej R’ai w przedziale 52-55 dB.

Ze względu na brak poprawnego wykonania spoin czołowych, dobór rozwiązania z niekorzystnymi drążeniami czy źle dobraną zaprawę murarską wymaganie to w praktyce często jest niespełniane. Co zrobić, by nie słyszeć rozmów sąsiadów i hałasu pochodzącego zza ściany?

Z dźwiękami powietrznymi można sobie poradzić, wyciszając pierwotną ścianę dodatkową przedścianką z płyt gipsowo- -kartonowych na metalowym ruszcie. Przedścianka jest wypełniona w środku wełną mineralną szklaną bądź skalną o grubości 5-10 cm. Wełna mineralna szklana ma najwyższe wartości współczynnika pochłaniania dźwięków. Razem z gipsowo-kartonową okładziną może w niektórych przypadkach poprawić akustykę o kilkanaście decybeli w porównaniu z izolacyjnością pierwotnej ściany konstrukcyjnej. To wyraźna różnica w komforcie, gdyż już wzrost o 3 dB odczuwany jest jako istotna zmiana, a 6 dB w szerokim paśmie częstotliwości oznacza dla człowieka dwukrotnie bardziej lub mniej odczuwalny hałas. Rekomendowane kilkukrotnie lżejsze rozwiązanie w technologii suchej zabudowy z obustronnym opłytowaniem i wypełnieniem z wełny mineralnej sprawia, że izolacyjność akustyczna od dźwięków powietrznych jest o kilka decybeli wyższa niż porównywalnej grubości przegrody wykonane w technologii murowanej.

www.piib.org.pl

www.kreatorbudownictwaroku.pl

www.izbudujemy.pl

Kanał na YouTube

Profil na Google+