Artykuł dotyczy ważnych zagadnień związanych z koniecznością przebudowy i wzmacniania konstrukcji przepustów komunikacyjnych.
Fot. 1. Przykład wzmocnienia i renowacji przepustu drogowego z wykorzystaniem chemii budowla nej w postaci zapraw i wypraw niskoskurczowych (fot. autora)
Technologie i metody wzmacniania konstrukcji przepustów - cd.
Wzmacnianie przepustów za pomocą nowoczesnej chemii budowlanej
W przypadku obiektów o niewielkich uszkodzeniach strukturalnych lub obiektów zabytkowych i historycznych, gdzie nie możemy ingerować w dużym stopniu w ich architekturę, przy wzmacnianiu i renowacji należy stosować metody tradycyjne. Polegają one głównie na stosowaniu szeroko rozumianej chemii budowlanej w postaci zapraw, wypraw i materiałów iniekcyjnych. Wzmacnianie tych konstrukcji polega na strukturalnym wypełnianiu istniejących ubytków, rys i pęknięć, oraz późniejszym zabezpieczeniu antykorozyjnym.
W zależności od przeznaczenia wyróżniamy następujące rodzaje materiałów naprawczych z zakresu chemii budowlanej:
- do napraw niekonstrukcyjnych, których celem jest przywrócenie geometrii powierzchni lub estetycznego wyglądu obiektu;
- do napraw konstrukcyjnych, służące do uzupełniania ubytków konstrukcji, przywracania integralności i trwałości przepustu;
- zapewniające odpowiednią przyczepność między materiałem naprawczym a materiałem remontowanego obiektu;
- do iniekcji rys i pęknięć, mające na celu przywrócenie ciągłości elementu w uszkodzonym przekroju oraz zapewnienie trwałości konstrukcji;
- do ochrony powierzchniowej, stanowiące zabezpieczenie antykorozyjne i poprawiające trwałość przepustu.
Podstawowym problemem, który musi być rozwiązany przed przystąpieniem do naprawy przepustu, jest odpowiedni dobór materiału naprawczego a najczęściej całego systemu. Materiał ten musi zapewniać skuteczność naprawy oraz trwałość, tak aby poddany naprawie obiekt pracował bezpiecznie i posiadał wszelkie wymagane cechy użytkowe. Należy pamiętać, że po naprawie przepust będzie stanowił swoisty układ współpracujących za sobą materiału naprawianego obiektu i materiału naprawczego. Układ ten pracuje w warunkach oddziaływań zewnętrznych o charakterze mechanicznym (obciążenia użytkowe), termicznym oraz chemicznym (oddziaływanie czynników agresywnych). Aby taki układ pracował poprawnie, musi być spełnione wiele warunków dotyczących właściwości obydwu materiałów. Według wieloletnich doświadczeń autora zalecane jest tu stosowanie materiałów wchodzących w skład systemów naprawczych.
Na fot. 1 przedstawiono praktyczny przykład wzmocnienia i renowacji przepustu drogowego o konstrukcji sklepionej kamiennej z wykorzystaniem materiałów naprawczych w postaci zapraw i wypraw bezskurczowych bądź niskoskurczowych. Jak już wcześniej wspomniano, stosując omawianą metodę, należy bezwzględnie brać pod uwagę kompatybilność materiałów, tj. materiału istniejącej struktury konstrukcyjnej oraz materiału naprawczego. Kompatybilność oznacza w tym przypadku zgodność lub podobieństwo właściwości mechanicznych, fizycznych i chemicznych materiału naprawczego i naprawianego.
Czytaj też: Remonty i renowacje przepustów drogowych w infrastrukturze komunikacyjnej - cz. I
